Jewka Trzynczanka: Hoď mi jiskru sokolíku
Co wszecko możecie zażić na chodniku, to wóm może jyny sóm żiwot napisać. Łopowiadoł mi jedyn dochtór łod sprawiedliwości, co sie mu przitrefiło.Włóz do trafiki po cygaretle aji zapalowacz, bo se jich niechoł w kancnaryji. A bez kurziwa, że je wedle. Jak nakupił, to go już na chodniku czakoł taki holec łobleczóny podle łostatni kanałowej mody. Pocióngnył go za rynków i prawi: ,,Hoď mi cigáro a jiskru sokolíku a k tomu přidej něco na přilepšenou, potřebuji barvu na vejce.“
Dochtór skopyrnioł i stracił rzecz. Dyć tak go nigdy ani przeciwstróna w sóndzie nie zaskociła, jako tyn bezdómny aji bezrobotny. Wycióngnył z kapsy cygaretle aji zapalowacz i powiedzioł se w duchu „Na dyć je przed Wielkanocóm a dość żech też za żiwot grzychów narobił, tóż trzeba bliżnimu pómóc i rzykać za łodpuszczyni. Dobrych skutków ni ma nigdy dość.“
Doł synkowi drogi cygaretle, ku tymu zapalowacz a ze szrajtofle stówkym. Holec jak widzioł, jaki dar mu z nieba spadnył to łodewrził gymbym. ,,Bůh ti žehnej, sokolíku, nechť ti je vítr příznivý ve vzdušném prostoru.“
I jako sie zjawił, tak sie aji stracił. Dochtór sie uścipił za ucho. Zdało sie mu to, ci na chwilym mu jyny pamiynć wyniechała? Dopełnił na nowo kurziwo aji z ,,jiskróm“ i szeł se szpacyrkym ku chałupie. Łobdarowany już siedzioł na ławeczce z dwiymi kómpanami i dwiymi papundeklowymi winami przi nodze. Każdy mioł w rynce grubóm wiyrszlym z bułkóm. Tak sie uwijali, jako by sie boli, aby jim jich nie zeżroł pies uwiónzany z drugi stróny ławki. Jak synek zmercił dobrodzieja, to jeszcze na niego zawołoł: ,,Nakrmil jsi hladové, sokolíku a tvoje Rybana, nechť tě večer obšťastní.“
Tóż jak mało je trzeba, aby jedyn drugimu radość zrobił. Łobo na to na jisto nie zapómnióm. Dyć dochtór łod paragrafów beje mioł tóm stówkym za porym minut spatki a nakormił z nióm trzóch potrzebnych.
O autorce: Eva Szczerbová, rozená Suszková, se narodila 17. září 1938
v Písku u Jablunkova. Její matkou byla lidová vypravěčka Marie Suszková, známá
jako Chraścinka z Pustek. Ve svých patnácti letech začala pracovat v železárnách v Třinci, kde byla zaměstnána až do roku 1994. Pravděpodobně i pod vlivem své matky se začala poměrně brzy věnovat také psaní. Nejprve psala tzv. do šuplíku, od roku 2007 publikuje pod pseudonymem Jewka Trzynczanka.
Děkujeme autorce a vydavateli – spolku Ducatus Teschinensis – za souhlas s publikováním na našem portálu vybraných povídek z knihy Jako sie tyn żiwot zmiynio, kterou lze zakoupit v regionálních knihkupectvích.
Komentáře
