Jewka Trzynczanka: Łostatnio wóla
Szfarnie ludzi se już przed swojim łodejścim z terażniejszości do wieczności robi taki swoje rachunki sumiynio a ku tymu przi zdrowym rozumie se napisze aji swojóm łostatnióm wólym. Jaki pogrzyb by chcioł, co kómu dać, abo aji też nie dać. Chociaż nikerzi rachowali, że cosi dostanóm, ale niebościk zwyrtnył a nie napisoł nic. Ale żodyn ni mo prawa lyżć jedyn drugimu do sumiynio i wadzić sie, jak niebościk tak postanowił. Łostatni wóle bywajóm nikiedy wszelijaki, jako aji ta, ło kierej piszym.
Był jedyn bardzo wiesioły gość, kierego mieli wszecy radzi, bo wdycki było z nim wiesioło i żodnóm srandym nigdy nie popsuł. Małżonce nie powiedzioł, że robi jakisi swoje rachunki sumiynio a ku tymu jeszcze pisymnie. Bo jak ji kiejsi powiedzioł, jaki by chcioł mieć pogrzyb, to sie pokrziżowała, połoziła mu rynkym na czoło i prugowała, ci przipadkowo nie majaci. Bo przi nim se człowiek nie był nigdy jisty, ci mówi prowdym abo jyny szpasuje.
Naporyncił wszecko kamratowi i doł mu zapieczyntowany kubert. Kozoł mu, aby go łodewrził aż wtedy, jak już bedzie na tam tym świecie i aby sie wszecko, jako se to żici, do punktu spełniło. Kamrat mu potuplowoł, że mu jego wólym spełni i że by to ni mioł być problem.
Jak umrził, tak sie łostatnio wola citała. Było w ni, króm insigo, napisane, kierych ludzi chce mieć na pogrzebie. A jescze:
W tróhle mi do rynki dejcie półkym, zebiercie mojóm porym roków staróm śliwowicym a przi łodewrzitej tróhle se zy mnóm cinknicie. Na moje zdrowi ni, bo mie już nie łoziwicie. A nawiyncej żech se nie z jednym z was już za żiwota porym razy przipił. Teraz se przipijcie na swoje zdrowi, bo mie już to tam je jedno.
Żodyn sie nie łosiywoł a aji możne aji ze strachu se każdy cinknył z niebościkym w tróhle a tak sie z nim rozłóncili. Najisto wszecy, jesi kiery nie uciyk ze strachu, bedóm na niebościka i na tyn jego pogrzyb w dobrym spóminać. I żodyn sie nie bedzie gorsić i łoci w słup łobracać.
O autorce: Eva Szczerbová, rozená Suszková, se narodila 17. září 1938
v Písku u Jablunkova. Její matkou byla lidová vypravěčka Marie Suszková, známá
jako Chraścinka z Pustek. Ve svých patnácti letech začala pracovat v železárnách v Třinci, kde byla zaměstnána až do roku 1994. Pravděpodobně i pod vlivem své matky se začala poměrně brzy věnovat také psaní. Nejprve psala tzv. do šuplíku, od roku 2007 publikuje pod pseudonymem Jewka Trzynczanka.
Děkujeme autorce a vydavateli – spolku Ducatus Teschinensis – za souhlas s publikováním na našem portálu vybraných povídek z knihy Jako sie tyn żiwot zmiynio, kterou lze zakoupit v regionálních knihkupectvích.
Komentáře
