Opowiadani na niedziele

Józef Sikora (Krajczok) z Milikowa: Jak łowczorz zgrzyszył w kościele

Był roz na Kozubowej jedyn łowczorz. Łod samej wiosny aż hań do jesiynie siedzioł na sałaszu i posoł łowce. Do kościoła nie chodził, bo nie mioł kiej. (…)

Roz go mamulka namowiała, aby szoł z nióm do kościoła do Bystrzice. Łowczorz nie chcioł iść, że po cóż tam pujdzie, dy je bez grzychu. Ale mamulka sie uprziła, tóż szoł. Jak w dziedzinie przelazowali przez potóczek, to mamulka brodziła we wodzie po kostki, a łowczorz se przeszoł po wodzie jak po stole. To tymu, że ni mioł żodnego grzychu.

Jak prziszli do kościoła, tóż sie łowczorz rozglóndoł dookoła, aż naroz łuwidzioł na łołtorzu djobła. Siedzioł tam na samym wyrchu i zapisowoł na wołowej skurze wszeckich ludzi, kierzi w kościele grzyszyli. Insi ludzie tego djobła nie widzieli, bo byli grzyszni.

Tóż sie łowczorz tymu djobłu prziglóndoł. A djoboł mioł co robić, bo ludzióm chodziły roztomańte grzyszne myśli po głowie. Jak mu skury pochybiło, to jóm chycił z jednej stróny do zymbów, z drugi do pazurów i zaczół jóm nacióngać.

Naroz mu skura łoślizła i łogrómnie rypnył głowiskym do łołtorza. Łowczorz to widzioł, tóż sie głośno w tym kościele roześmioł. Djoboł sie zaroz podziwoł na niego i zaroz go też na tej wołowej skurze zapisoł. To jeszcze łowczorz widzioł, ale potym sie mu djoboł z łołtorza stracił. To isto tymu, że już też był grzysznym człowiekym.

Jak łowczorz z mamulkóm szoł z kościoła i przelazowoł przez potóczek, to już jyny jednóm nogóm przeszoł po nim jak po stole, a tóm drugóm brodził już we wodzie po kostki. To tymu, że już nie był bez grzychu.

Łod tego czasu łowczorz już nigdy do kościoła nie szoł. I jeszcze rzyk mamulce: Dybych, mamulko, do kościoła nie szoł, byłbych bez grzychu. Róncz żech tam zaszoł, jużech je grzysznym człowiekym.


Vyprávění z knihy Śląskie opowieści ludowe Józefa Ondrusze (nakladatelství Wydawnictwo Okręgowe, Ostrava, 1963, I. vydání).

O autorovi publikaceJózef Ondrusz (1918 Darkov-1996 Stonava) byl učitelem, spisovatelem, kulturním expertem, etnografem, redaktorem a bibliofilem.  Je autorem nebo spoluautorem 17 učebnic pro polské základní školy. Byl rovněž sběratelem živých lidových textů z celého našeho regionu (od Bohumína po Mosty u Jablunkova) – více jak 120 z nich najdeme právě ve zmíněné výše publikaci Śląskie opowieści ludowe.

Komentáře