JABŁÓNKÓW Ku Świyntóm Godowym patrzóm kónie. Tym razym to niebedzie „Jurášek“ od „Popelki“ ani „Hatátitlá“ od „Bohumila Stejskala” (podle miania kónia łod Old Shatterhanda), ale bedóm to Lota a Tina – kónie, na kierych jeździ w czele gorolskigo pochodu ADAM RYŁKO.

Kiedysi siedzioł w siodle siwka, kiery kroczoł w czele pochodu, niezapómnniany Jura spod Grónia. Po jego śmierci żeś zaczón jeździć ty. Czuł żeś uż wtedy ogrómnóm odpowiedzialność?

Odpowiedzialność to była wielko, ale w tym wieku, bo mi było 12 roków, żech se to jako mały synek nie uświadomioł. Teraz móm 32 roków, latoś żech jechoł po 20 roz. Po 20 rokach tyn mały synek uż moc dobrze wiy, o co idzie. Ludzie sie dziwajóm, wszecko widzóm. Człowiek nie reprezentuje samego sebie, Adama Ryłka, ale reprezentuje PZKO w Jabłonkowie, kiery je głównym organizatorym a reprezentuje tutejszego człowieka – wszeckich Goroli od Mostów aż kajsi po Cieszyn a Karwinóm. Wszeckich, kierzi w tym regionie żyli, żyjóm a dali żyć bedóm.

Przirownujóm cie ludzie do Jury spod Grónia?

Jura spod Grónia je takim symbolym. Ni mogymy zapómnieć na to, że Jura spod Grónia był jyny jedyn. Mówim to cały czas a wierzim tymu, że se to wszecy uświadomiajóm. Jura był jyny jedyn, dalszi Jura uż nigdy niebedzie. Niezależi na tym, aby my sie porownowali, ale aby my kontunuowali tóm pieknóm tradycje. Aby to wszecko, co un za ty roki wytworził a prezentowoł, fóngowało dali.

Jo jeździm uż 20 roków a jesi bedym jeździł dalszich 20, tak ludzie majóm dość czasu na to, aby mi wymyśleli jakisi nowe miano.

A zawoło na tebie ponikiedy gdosi młody Juro spod Grónia?

Ja, ponikiedy mie gdosi nazwie młody Jura spod Grónia albo Adam z Bachratej. Jeszcze roz to powiym, Jura spod Grónia był jyny jedyn. Jo jeździm uż 20 roków a jesi bedym jeździł dalszich 20, tak ludzie majóm dość czasu na to, aby mi wymyśleli jakisi nowe miano.

Jak po telkich rokach spóminosz na swój piyrszi pochód? Wyglóndoł żeś nieśmiały.

To je dobre pytani. Mamie aji swoji żonie żech latoś powiedzioł, że ich choć uż to je 20 roków, przed każdym pochodym móm takóm treme jako wtedy tyn dwanościroczny synek. A możne eszcze wiynkszóm, bo dziepro teraz se uświadomióm, jak wielki je to obowiónzek, a brzymiyn. Nima to jyny tak, że se siednym na kónia a jadym.

A taki nejwiynkszi paradox je tyn, że jo móm na kónie alergie. Na to, co wszecko mo w swoji sierści. Przed pochodym se wdycki zebierym tabletke, strziknym se do nosa a mogym jechać.

A tak powiydz, jak to je?

Chodził żech na treningi do jeździecki szkoły w Szigle, wdycki miesiónc przed Gorolym. Do sie powiedzieć, że piyrszi roz mie na kónia dosłownie posadzili, ale musioł żech sie nauczić na nim porzóndnie siedzieć a kludzić go. A taki nejwiynkszi paradox je tyn, że jo móm na kónie alergie. Na to, co wszecko mo w swoji sierści. Przed pochodym se wdycki zebierym tabletke, strziknym se do nosa a mogym jechać. Roz żech to ale nie zrobił a to sie zy mnóm potym robiły dziwy.

Co sie ci przitrefiło?

Zesiednył żech z kónia, zabyło mi tak fest źle, żech nie zaczón zwracać, ale dosłownie rzigać. Zaroz zech sie musioł iść cały umyć. A doteraz sie staróm kónia moc nie dotykać, jak skónczi pochód, idym sie okómpać a porzóndnie se umyjym rynce.

Tak czymu se kiedysi wybrali tebie – małego synka a ku wszeckimu alergika?

To je też dobre pytani. Jura spod Grónia nas opuścił w marcu. Przed Gorolym za mojóm mamóm prziszeł pan Tadek Filipczyk a spytoł sie, jesi by nimiała nic proci, gdybych na kóniu jechoł jo. Miało to być taki symboliczne – stary Gorol w nejlepszim odeszeł a na jego miejsce prziszeł młody. Aby była zachowano tradycja, aby wszeckim było jasne, że my tu sóm, że tu bedymy dali, że sie nic nie kónczi.

Pamiyntosz se eszcze cosi ze swojigo piyrszigo pochodu?

Uż se to moc nie pamiyntóm, ale z widea wiym, że żech jechoł boso, jyny w galatach a w koszuli. Nimioł żech siodło, kłobuk, kierpce, kopyca ani bruclik. A jechoł żech na ponikowi. Tak samo to było dalszi sztyry piynć roków. Aż żech zaczón szmyrać nogami o asfalt, zaczón żech jeździć na siwku.

Je to furt tyn samy kónik?

Tyn piyrsi siwek sie nazywoł Lota, tak ze dwa razy na nim jechoł aji Jura spod Grónia, jeszcze zanim mioł swoigo kónia. Jo latoś jechoł podrugi roz na Tinie – to je córka Loty. Aji to sie mi zdo taki symboliczne.

Isto przed ośmi rokami sie mi stało, że koń sie postawił na zadni nogi. Zaroz żech wiedzioł, że go musim chycić za kark a nagnyć sie do przodku. Nie schynył mie na szczynści.

Jechać w czele pochodu przed telkownymi ludziami, gor jak gro muzyka, to nima jyny tak.

Fany, flinty, bicze, bymbny, hóśle, ku tymu kupa fotografów a ludzi, kierzi wstympujóm do cesty. A dali ryngiszlipe a głośno muzyka. Dlo kónia to nima przijymne, na wszecko musi być nagotowany. Trzeba podziynkować panu Trombikowi, kierymu patrziła Lota a Tina, że jego kónie sóm na to wszecko dobrze narychtowane. Isto przed ośmi rokami sie mi stało, że koń sie postawił na zadni nogi. Zaroz żech wiedzioł, że go musim chycić za kark a nagnyć sie do przodku. Nie schynył mie na szczynści. Na pochodzie je nejciynżejszi cosi inszigo.

Sóm to ty schody do Miejskigo Lasku?

Ja, sóm. Koń poradzi wynść do schodów, ale zynść po schodach to fakt umiy jyny małokiery kóń. Jak my wymiynili Lote za Tine, zaś my se przeszli całóm trase a wyprugowali my se aji ty schody. Trenujymy na nich każdy rok przed Gorolym.

 

Komentáře