Jewka Trzynczanka: Zuzcino korunka w masce
Telefónuje mi kamrat Janek z drugi jizby, ci bych nie prziszła na chwilym pofulać. Nie bój sie, łod nas nic nie chycisz. A dyć ani ku autobusu nie musisz, bo to ni mosz daleko.“ Janek, ani wy sie ze Zuzkóm boć nie musicie. Bo jo je łochrzczóno aji zaścipióno. A czymu mówim ło łochrzczyniu, na bo sie mi spómniało, że sie jedyn chłapiec we szkółce pani naucicielce chwolił, że łochrzczóny ni ma, ale zaścipióny, że je. Cosi żech chynyła do taszki, bo z próznymi rynkami by mi było miersko iść do Janków. A dobrze, żech cosi zebrała, bo żech sie potym dowiedziała, że Jurek mioł nie downo urodżiny, i to bych w gańbie została. Ze Zuzkóm aji z Jankym my sie pościskali i wszecy my ciapli na kanapym. ,,Jewka, jo wiym, że mosz u nas rada ciepłóm czekuladym, tóż bych ci jóm aji z chyncióm uwarził. Raci jo ni, ale masinka. Aji żech podskociła z radości nad Jankowóm czekuladóm. A cóż Wóm bedym wykłodać, warzóno czekulada je niebo w gymbie. A ku tymu jeszcze Zuzka podała cieplutki zawijoczek z jabkami a aji zmyrzlinym. Nie wiym, ci była rusko, UE, abo naszo. A dyć to je jedno, trzeba jeść to, co szmakuje. A było sie z czego łoblizać.
A jak tak siedżicie, tóż cóż insigo, jyny wykłodać. Zakozali my se politykym aji tego milijónskigo covida. Nó, a teraz przidzie, to nejgłówniejsi, prawi Zuzka.“,, Jewka, nie uwierzisz, jako jo łoto prziszła skoro ło trzi tysiónce korun.“ ,,Jyndrysku kany Zuzanko, na ci cie kany łokradli jacy złodzieje? Dyć sie to dzisio plóngnie, jako glisty po deszczu, ale glisty sóm aspóń poziteczne. A złodziyj, cóż je na takich szubrawcach pozitecznego? Z jednego harestu przidzie a już sie na drugi raduje.,,Ale Jewka, ni złodziyj, ale moja gupota. A gdo z nas jóm w żiwocie nie zrobił, prowda? Tóż se przedstow. Prziszli my z Jankym ze sklepu, połobiadwali i na chwilym my sie kopyrtli do łóżka. Jak żech sie łobudziła, toch ci naroz zjiszciła, że mi cosi w gymbie chybio . Była to korunka złotym podbito. Na jisto żech jóm z faszyrkóm aji z kapustóm ze ziymiokami półkła. Janekek mi prawi: ,,Zuzka pujdziesz na nocniok, kiery jeszcze mómy po dzieckach, zamiast na misym do wychodka. Pogrzebiymy patykym, bo żołóndek ni ma gupi, złoto nie strowi. Najisto to nóndymy. Idym po jaki patyk do lasa.“
,,Janek, ale jo nie wiym, ci to było teraz abo rano. A na żodny nocniok nie idym i basta. Jutro idym do moji pani dochtorki łod zymbów i na smiłowani jóm bedym pytać ło nowóm korunkym.
Jak kozali płacić, to mnie łomało nie łomyło, ale cóż je dżisio zadarmo, prowda? Za tydziyń idymy do sklepu i dżiwóm sie, że w masce, kieróm żech miała przed tym, sie cosi świyci. A to moja pozłocano korunka. A dyć wiysz, że by my mieli mieć każdy siedym masek, i tóm piyrszóm se zebrać zaś za siedym dni. Tóż żech se jóm chciała schować. Tyn szpas mie dość drogo wyszeł. Bo jakoch już spóminała, skoro trzi tysiónce korun czeskich.“
O autorce: Eva Szczerbová, rozená Suszková, se narodila 17. září 1938
v Písku u Jablunkova. Její matkou byla lidová vypravěčka Marie Suszková, známá
jako Chraścinka z Pustek. Ve svých patnácti letech začala pracovat v železárnách v Třinci, kde byla zaměstnána až do roku 1994. Pravděpodobně i pod vlivem své matky se začala poměrně brzy věnovat také psaní. Nejprve psala tzv. do šuplíku, od roku 2007 publikuje pod pseudonymem Jewka Trzynczanka.
Děkujeme autorce a vydavateli – spolku Ducatus Teschinensis – za souhlas s publikováním na našem portálu vybraných povídek z knihy Jako sie tyn żiwot zmiynio, kterou lze zakoupit v regionálních knihkupectvích.
Komentáře
