REGION Jutro je śmiergust i każdóm dzieuche – młodszóm albo kapke starszóm – muszóm chłapcziska polotoć wodóm a potym wysuszyć korbaczym albo jałowcym, coby cały rok była zdrowo.
„No, jo robiym korbacze latoś po 60 rokach, a nie zapómnioł żech, jak sie to plecie. Pytała mie pani Alenka z Mostów, jeśli bych nie prziszeł dzieckóm pokozać, jako sie plecie korbacz. Jo je taki dobrak, słowo ni albo nie idzie – nie znóm. Tóż żech obiecoł, że przidym. Zacznył żech gónić kole potoka, cobych nazbiyroł dobrych wiyrbowych próntków, bo ty sóm ważne, nimogóm sie łómać.
I zacznył żech plyść. Ostatni roz jo plót korbacze, jak żech był małym chłapcym. Dziwoł żech sie, jako to robi tata, musioł żech sie dobrze dziwać, bo tata nimioł czas nóm ukazować, jako sie to robi, mioł kupa roboty kole gospodarki, nas dziecek też mioł szwarnie, mioł sie co oganiać. Ale co sie roz człowiek nauczy, to nie zapómni. Akurat jak to roz pomylym, muszym to całe rozplynść i zacznyć od poczóntku.
Wiym, że sie chodzi aji z jałowcym, ale przirode my se już tak zdewatowali, że jóm muszymy zacznyć chrónić, tak lepi za dziywczackami chodźcie z korbaczym” poopowiadoł Janek Czepiec, kierego możecie znać z Gorola, jak gro na trómbicie.
Komentáře
